21 Ekim 2015 Çarşamba

Yıldızsız Hayat

Hiç yıldız kalmamış çok sakin gökyüzü, simsiyah; ilk bakıldığında huzur verici ama fazla bakmak ürpertiyor insanı.


Yıldızsız gökyüzü gibi bir hayat çekilir miydi?  Huzuru, dinginliği aşırı sevenler için güzel olabilir ama benim fikrimi soracak olursanız bence hayır, çekilmez. Huzurda boğulmak gibi bir şey bu. Fazla sakin, fazla boş, fazla karanlık. Hareket olmalı bence yaşamda. Keşfetmek gerek; yeni yerler, yeni bilgiler, yeni insanlar, yeni düşünceler, yeni kitaplar, yeni diziler, yeni filmler... Yenilenmek, yaşadığını hissetmek gerek.

Hadi şimdi bırakın yıpranmışlığınızı bir yana güneşi hissedin, yağmuru, karı, sıcağı, soğuğu, sevgiyi, aşkı, bağları, eşinizi, sevgilinizi, ailenizi, arkadaşlarınızı, korkuyu, mutluluğu, üzüntüyü, kaygıyı... Hissedebilediğiniz kadar insansınız. Kapatmayın kendinizi çevrenizdekilere, tüm duyguları hissedin. Hiçbirinin kalıcı olmadığının farkına varın. Üzüntünüz de sonsuza dek süremez, sevinciniz de. Üzüntülerinizi kısa, mutluluklarınızı uzun tutmak sizin elinizde.
Hayat bir uçurtmaysa ipler sizin elinizde, yıldızsa bütün ışık içinizde!

6 yorum:

  1. Yıldızları çok seven biri olarak güzel yazı olmuş:)

    YanıtlaSil
  2. beğenmene sevindim teşekkür ederim :))

    YanıtlaSil
  3. Gökyüzüne bakmayı hep severim. Gök gürültüleri, şimşekler biraz ürkütsede insanı; göz kırpan yıldızlar tarifsiz bir mutluluk veriyor.

    YanıtlaSil
  4. ne güzel ne olumlu anlatıyon sen yaaa. :)

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Tasarım:Sawako Kuronuma