Araba Kullanma Aşkım

6.sınıftan beri araba kullanıyorum ama tam olarak kullanmıyordum tabiki o zamanlar, geçen seneye kadar yaptığım en yüksek hız 50 falandır sanırım. Babam küçükken köyde arabayı durdurup kaldırmayı vites değiştirmeyi ve bunlar gibi temel şeyleri öğretmişti ve unutmamam için köye giderken babaannemlerin evine yaklaşınca biraz kullanmam için veriyordu arabayı.Senelerce aynı yolda kullandım ve hep aynı seviyede takılıp kaldığımı  bir ilerleme olmadığını düşüyordum ama öyle değilmiş. Babamın bir bildiği varmış.

Geçen Temmuz ayında 18'imi doldurdum ve hemen ehliyet kursuna yazıldım. Direksiyon dersleri başlayınca senelerce aynı yolda da olsa kullanmanın faydasını gerçekten çok gördüm ve daha ilk dk kurstaki hocam pistte hiç vakit kaybetmeden yola çıkardı. O günden sonra da araba kullanma konusunda hep kendime güvendim ve zaten sürücülükte de anahtar nokta gerçekten buymus , kendine güvenip panik yapmamak.
Neyse öyle böyle derken girdiğim ilk sınavı geçip ehliyetimi aldım. Aldım almasına da aldığım gibi Bursa'ya gittim ve kullanma şansım pek olmadı, daha doğrusu yine haftasonlari biraz oldu ama hep aynı yolda. Şimdi ise buraya geldiğim daha 1-2 hafta oldu ve geldiğimden beri araba bende , aldığım keyfi sizlere anlatamam. Ve henüz daha gezmeye bile gidemediğim halde.Dedemi hastaneye götürdüm 5-6 kez (ameliyat olduğu için), ondan sonra geçtiğimiz çarşamba günü babam ameliyat oldu, o hastanedeyken onu ziyarete gittim gerekli eşyaları getirdim falan , simdi de babam ameliyatlı olduğu için araba yine bende. Basit günlük şeyleri yapıyorum markete gitmek, kardeşimi yüzme kursuna götürmek, dedemi hastaneye götürmek, babamı kontrole götürmek gibi. Hatta belki de çoğu insanın yaparken zevk almayı bırakın sıkıntıdan patlayacağı şeyler ama o direksiyonun başına oturduğumda nereye gittiğim umrumda bile olmuyor, yeterki o arabayı kullanayım. O koltuğa oturduğumda gelen özgüveni, mutluluğu tarif bile edemem. Bazen önüme saçma sapan şekilde atlayan arabalar ya da yol benim olduğu halde yol vermeyen insanlar oluyor, hatta bazen değil çok oluyor malum Türkiye'de yaşıyoruz, ama hiçbir şey keyfimi kaçıramıyor. Çünkü ben direksiyondayım ve kontrol bende , bu durumun bana hissettirdiklerini , verdiği mutluluğu tarif edecek kelime bile bulamıyorum. Belki birçoğunuza abartı ve sacma gelecek ama ciddi anlamda benim için çok çok çok güzel.
O kadar seviyorum ki okulu bırakıp şoför  falan olabilirim :D