''Kızım sen ablasın, o erkek yapıver işte!''

Genelleme yapmak istemiyorum ama genelde aileler de biraz da olsa kız- erkek çocuk ayrımı vardır. Ben en büyük çocuğum, bir kız ve bir de erkek kardeşim var. Bu akşam iki arkadaşım ve kız kardeşimle beraber oturuyorduk, hepimiz de erkek kardeş mağduruyuz. Konu erkek kardeşten açılınca susturun susturabiliyorsanız, meğer herkesin ne kadar çok şikayeti varmış.

                                   

Önce sohbet güzel güzel başladı, beraber alışverişe çıkmaktan, onların bize erkek gözüyle yorum yapmasından bizim de onlara kadın gözüyle yorum yapmamızdan falan filan. Ama sonra konu ne kadar şımarık olduklarına gelince bir türlü kapanmadı. -Konuyu buraya getiren de biz sohbet ederken sürekli gelip rahatsız eden, laf atan erkek kardeşim.-


Konuştukça farkettik ki ailelerimiz erkek çocuklarına gerçekten çok farklı davranıp çok şımartıyorlar. Mesela ayıptır söylemesi arkadaşlarımdan birinin kardeşi 6. sınıfa geçti ve poposunu hala annesi yıkıyormuş. Düşünebiliyor musunuz?!

Bir diğerinin kardeşi 21 yaşında ve hala evde yiyeceği yemeği, içeceğini, odasının temizliğini hatta kendi balığına bakmasını bile ablasından bekliyor.

                               

Benimkine gelecek olursak kendisi daha 9 yaşında, bizim akşam dışarı çıkmamızdan tutun yaptığımız alışverişe kadar hatta benim yurt parama kadar bizim için yaptıkları her şeyin, ödedikleri her paranın hesabını soruyor annemle babama-özellikle de babama çünkü para ondan çıkıyor.- Kullandığı cümle de hep aynı '' Zaten siz bir tek kızlarınızı seviyorsunuz, her şeyi onlar için yapıyorsunuz , siz artık benim annem babam değilsiniz.'' ve tabiki bunu ağlamaklı bir ses tonuyla söylüyor. Ah nankör ah! Biz onun yaşındayken caminin Kur'an kursuna gidiyorduk, beyefendi şimdi özel bir yere gidiyor hem de sadece Kur'an dersleri değil at biniciliğinden, zeka atölyesine kadar her şey var. Bir de her haftasonu yüzmeye gidiyor ki bizi küçükken hicbir spora yönlendirmediler. Ne istese fazlasıyla en fazla 1 hafta içinde elinde. Daha yeni krampon almasına rağmen geçen girdiğimiz bir mağazada tutturdu ben bu kramponları alıcam diye, bir de her şeyi ağlayarak istemesi yok mu, beni öldürüyor. Yanımızda annem ya da babam yoktu ve ben de almadım. Halbuki çok pahalı bir şey de değildi ama şımarıklığı artık o kadar gözüme batıyor ki sinir oluyorum. E tabi çocuğu da suçlamamak lazım sürekli ''Ah canım oğlum'' falan diye pohpohlayıp her istediğini yapıp şımartırlarsa böyle olur ki eminim o gün yanımızda annem ya da babam olsaydı kesinlikle o kramponlar alınırdı.

Şimdi benim onu kıskandığımı falan sanacaksınız ama cidden öyle değil. Zaten kendimden 11 yaş küçük çocuğun neyini kıskanayım aksine her zaman her şeyin en iyisini almasını ve en iyi fırsatlara sahip olmasını isterim ama bu kadar şımarık olunca işin boyutu değişiyor.Bu sefer dönüp bir ebeveynlere bakıyor insan.

21 yaşında olmasına rağmen her şeyini ablasından bekleyenin de 6. sınıfa geçmesine rağmen hala poposunu annesi yıkayanın da şımarık ve doyumsuz çocuğunda dönüp ailelerine bakmak lazım. Emin olun ki onları sürekli erkek oldukları için ve küçük çocuk oldukları için şımartan ve kendi işlerini göremeyecek kadar tembel olmaya alıştıran, bir şeye ihtiyacı olduklarında ya da bir şey istediklerin de kızlarına dönüp '' Kızım sen ablasın o erkek şimdi yapamaz, yapıver işte.'' diyen ebeveynleri vardır ve bu ebeveyn genellikle annedir.
                                          
                               

Bunlar maalesef ileride aile kurduklarında her şeyi eşlerinden bekleyen kalkıp mutfaktan bir bardak su almaktan aciz, tembel insanlara dönüşecekler. Böyle olmaması için çocuğunuzu nasıl yetiştirdiğinize çok dikkat edin.Ayrıca sakın çocuklarınız arasında kız erkek ayrımı yapmayın. Küçük şeyler her zaman büyük şeylerin temelleridir ve alışkanlıklar böyle böyle kazanılır. Kızlarınız için de kendiniz için de hatta oğullarınızın ilerideki eşleri için de çocuklarınız bu şekilde yetiştirmeyin derim ben. Gerekli imkanları sağlayıp en iyi fırsatları sunmakla şımartmak arasında ince bir çizgi var, işte o çizgiye dikkat!

NOT: Kadınlar sırf kadın oldukları için hiç kimseye hizmet etmek zorunda değiller, şu algıyı artık kafalarınızdan çıkarın ve çocuklarınıza aşılamaktan vazgeçin.